دانشمندان می‌گویند فضاهای عظیم میان کهکشان‌ها برخلاف تصور گذشته خالی از ماده نیستند.

بر اساس تحقیقات جدید این فضاهای خالی میان‌کهکشانی که به ناحیه پوچ معروف است، آنچنانکه قبلا تصور می‌شد تهی نیست، بلکه به لطف سیاهچاله‌های کلان، حدود ۲۰ درصد جرم ماده معمولی عالم را شامل می‌شود.

به گزارش ایندیپندنت، یک گروه از ستاره‌شناسان در دانشگاه اینسبروک اتریش در تحقیقی به این نتیجه رسیدند که این مواد به وسیله سیاهچاله‌های بسیاربزرگ به فضاهای میان کهکشان‌ها رانده شده‌اند.

مدل‌سازی رایانه‌ای به وسیله این گروه از ستاره‌شناسان تحت هدایت مارکوس هدر از دانشگاه اینسبروک انجام شد.

هدر و همکارانش به وسیله یک ابررایانه شکل‌گیری و تکامل در کهکشان را شبیه‌سازی کردند تا بفهمند چه میزان ماده معمولی در کهکشان‌ها وجود دارد و چه میزان به درون فضای خالی رانده شده است.

وبسایت «کاسمو مگزین» در این باره می‌نویسد: ما در جهانی زندگی می‌کنیم که به وسیله مادهٔ نامرئی احاطه شده است. تنها حدود ۵ درصد از آن، مادهٔ معمولی است – یعنی از اتم تشکیل شده است – مابقی مادهٔ تاریک و انرژی تاریک است.
ماده در سرتاسر جهان یکنواخت پخش نشده است.

این فضاهای خالی حدود ۸۰ درصد حجم و ۲۰ درصد ماده معمولی جهان را تشکیل می‌دهند. 

ذره بنیادی «بوزون هیگز» که کشف آن در ماه ژوئیه توسط دانشمندان مرکز سرن به تمام دنیا اعلام شد، ممکن است از هیجان کمتری نسبت به آنچه انتظار می‌رفت، برخوردار باشد.به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دانشمندان در گزارش روز پنج‌شنبه خود در نشستی در کیوتو که در آن آخرین اطلاعات از برخورد دهنده بزرگ هادرونی ارائه شد، اظهار کردند که به احتمال زیاد ذره کشف شده در ماه ژوئیه همان ذره گریزان بوزون هیگز است که جرم ماده را تامین می‌کند.با این حال آنها تاکید کردند که اطلاعات بدست آمده نشان داده که این ذره یک چیز عجیب و غریب با یک قلمرو جدید در کیهان‌شناسی نبوده بلکه یک «هیگز مدل استاندارد» متناسب با مفهوم علمی رایج از جهان است.این دانشمندان از ظهور شواهد بیشتر از بوزون هیگز بودن این ذره جدید در روند تحقیقات خود خبر داده‌اند اما هنوز هیچ نشانه‌ای از غیرمعمولی بودن این ذره نسبت به پیش‌بینی‌های اولیه مشاهده نشده است.وظیفه اولیه برخورددهنده بزرگ هادرونی 10 میلیارد دلاری مرکز سرن، شناسایی هیگز بوده که بدون آن بقایای ذرات در حال پرواز پس از انفجار بزرگ در 13.7 میلیارد سال پیش نمی‌توانستند به شکل ستارگان، سیارات و یا کهکشانها در بیایند.وجود این ذره در سال 1964 توسط پیتر هیگز، فیزیکدان انگلیسی فرض شد که می‌توانست شکاف مدل استاندارد را پر کند.دانشمندان از دهه 1980 به دنبال این ذره بودند تا دو سال پس از آغاز کار برخورددهنده بزرگ هادرونی در سال 2010 متوجه چیزی شبیه به آن شدند. اما این محققان همچنان به پژوهش‌های خود برای اثبات وجود آن با قطعیت سیگما-5 ادامه دادند.دانشمندان همچنین امید داشتند که این پژوهش بتواند به آنها شواهد بیشتری را برای مفاهیم دیگری مانند ابرتقارن، ماده تاریک و انرژی تاریک که آنها را جزء حوزه «فیزیک نوین» خوانده‌اند، ارائه کند.ابر تقارن در نظریه می تواند در توضیح ماده تاریک که طبق باورها حدود 25 درصد جهان شناخته شده را تشکیل داده،‌ کمک کند اما طبق گزارشات روز پنج‌شنبه هنوز هیچ نشانه‌ای از آن شناسایی نشده است.این در حالیست که دانشمندان هنوز امید خود را برای کشف یافته‌های عجیب‌تر از دست نداده‌اند؛ چرا که این ذره شبیه به هیگز برای گواهی دادن ابرتقارن باید حداقل در پنج نوع مختلف باشد.به گفته محققان، چالش کنونی، سنجش دقیق تمام ویژگی‌های ذره جدید بوده و درک درست از ذرات پنهان آن زمان می‌برد.دانشمندان اکنون به سالهای پس از 2014 چشم دوخته‌اند که در آن زمان قدرت این برخورددهنده مدور دوبرابر شده یا یک برخورددهنده خطی که طرح آن برای ژاپن ریخته شده، آماده شود.